خاطرات نی نی مون

پسر عزیزم نمیدانم چه حسی دارم . پر از هیجانم . شادم . غمگینم . استرس دارم .تمام حس های دنیا در من جمع شده و در آخر گیج گیج هستم. گاهی غمگین میشم فقط برای اینکه نکنه در این نه ماه کاری کرده باشم که باعث ناراحتی شما شده باشم . پسر عزیزم اگر نتونستم خوب ازت مراقبت کنم یا اگر گاهی باعث ناراحتی تو شدم منو ببخش . شادم که کمتر از 24 ساعت دیگه میای تو بغلم و میتونم ببینمت، ببوسمت ، بوت کنم . هیجان زده هستم که قراره مادر بشم. و استرس دارم که نکنه اتفاق بدی بیافته . اما تو رو و خودم رو سپردم به خدایی که تو ماه محرم خودت رو بهم داد و توکل کردم به خودش تا فردا شاد و خندون باشیم . مامانی این روزا همه التماس دعا دارن و میگن که یادش...

پسر خوشگلم هفته دیگه همین موقع شما تو بغل من و بابایی هستی. وای که چه روزی میشه اون روز دیروز برای آخرین بار ملاقات با خانوم دکتر داشتم. آخرین سوال هامو پرسیدم  که اکثرا مربوط به عمل هفته پیش هست. خیلی با روحیه و مهربون با من برخورد کرد و سعی کرد استرس منو برای عمل کم کنه . به امید خدا اون روز پر از شادی و نشاط برامون خواهد بود. عمل با موفقیت انجام میشه و از همه مهمتر شما صحیح و سالم میای بغلمون. بابایی برای تپلی شدن شما آخرین تلاشهاش رو میکنه . کلی میوه هر روز میده بخورم که شما قند طبیعی به بندتون برسه و گوشت کباب میکنه تا پروتئین بخوری. قربون تپل خان خودم برم . از همین الان که رابطه پدر و پسر گوش شیطون کر عا...

نبودم زیاد نبودم . راستش استراحت مطلقی شدم . خیلی سخته که همش بخوای بخوابی. و سخت تر اینکه صبح تا شب که بابایی بیاد فقط باید پای تلویزیون باشی. بیخیال این روزها نیز می گذرد... تو این مدت دو بار پیش دکتر رفتم . بار اول که استراحت مطلق بودن رو برام کلی تاکید کرد و ازم خواست تا آخر تیر حتما خیلی مراقب باشم. سر شما خیلی پایین اومده بود و رحمم کاملا فعال بود و آماده برای به دنیا آوردن شما. اما بار دوم استراحت ها به وضعیت شما کمک زیادی کرد. یعنی نمیگم پس رفت داشتیم و شما بالا رفتی نه ولی گفت همین که پیشرفتی تو زایمان نداشتی و متوقف شده این پیشرفت. اما باز هم باید استراحت کنم . زمان به دنیا اومدن شما رو 1 مرداد اعلام کردن...